شبکه لایتنینگ چگونه کار می‌کند؟

قبل از آنکه به توضیح شبکه لایتنینگ بپردازیم، بهتر است با نحوه انجام تراکنش‌ها در بلاک چین آشنا شویم. تصور کنید که بخواهید مقداری بیت کوین از کسی دریافت کنید. برای این کار باید چند ساعت منتظر بمانید تا تراکنش مربوطه تایید شود. در ضمن کسی که بیت کوین را برای شما می‌فرستد، باید هزینه نسبتا زیادی را بابت این تراکنش بپردازد. همان‌طور که بالاتر هم گفتیم، همین دو مشکل، شبکه لایتنینگ بزرگترین عواملی هستند که مانع از مقیاس‌پذیری یا همان گسترش ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاک چین می‌شوند. اما چرا این مشکلات وجود دارند؟

لایتنینگ راه حل مشکل مقیاس پذیری

شاید مسئله مقیاس‌پذیری برای افرادی که  قصد سرمایه‌گذاری بلندمدت در بیت کوین را دارند، خیلی مهم و جدی نباشد؛ زیرا افرادی که چندین ماه یا سال را منتظر مانده‌اند، چند ثانیه معطلی بیشتر ارزشی برایشان ندارد. اما اگر قرار باید از بیت کوین به‌عنوان روش اصلی پرداخت هزینه کالا یا خدمات استفاده کرد، قطعاً پایین بودن سرعت آن یک مشکل جدی خواهد بود.

قابلیت مقیاس‌پذیری بیت کوین در حال حاضر بسیار ضعیف است؛ برای تأیید هر تراکنش به گروه‌های مختلفی از افراد، سازمان‌ها و رایانه‌ها نیاز است. این در حالی است که هدف اصلی از معرفی بیت کوین، حذف واسطه برای انجام انواع معاملات است. در نتیجه اگر بتوان واسطه‌ها یا تعداد افراد درگیر در روند تأیید را کم کرد، سرعت انجام معاملات افزایش خواهد یافت.

شبکه لایتنینگ یکی از روش‌های رفع مشکل مقیاس‌پذیری بیت کوین است.

معرفی مختصر چند کیف پول مطرح

کیف پول‌های سخت‌افزاری زیادی تولید شده و موارد جدیدی نیز هر از چند مدت به بازار ارائه می‌شود. با این حال در ادامه، مطرح‌ترین نوع کیف پول‌های سخت‌افزاری را می‌تواند مشاهده کنید.

نحوه کارکرد کیف پول سخت‌افزاری

در کیف پول سخت‌افزاری بر خلاف دیگر انواع آن خود رمزارزها قرار ندارد؛ بلکه این دستگاه‌ها کلید شخصی و عمومی را درون خود ذخیره می‌کنند؛ برای مثال اگر بیت‌کوین خریداری کرده باشید، کوین‌های شما درون کیف پول قرار نداشته و هنوز در بلاکچین است؛ اما کلیدهایی که به بیت‌کوین شما دسترسی دارد درون این کیف پول‌ها نگهداری می‌شود.

کیف پول سخت‌افزاری به مانند یک گاو صندوق برای رمزارزهای شما عمل می‌کند و تنها راه دسترسی به آن‌ها این است که کلید شخصی و رمز عبور دستگاه در اختیار دیگر افراد قرار بگیرد.

منظور از استیبل کوین‌ چیست؟

«استیبل کوین» یک ارز دیجیتال است که وابسته به یک ارز واقعی یا همان فیات (دلار آمریکا، یورو و…) است. این ارزهای دیجیتال توسط شرکت‌های متمرکزی که وابستگی – در اینجا منظور پشتوانه – ارز را تامین می‌کنند، عرضه می‌شوند؛ حالا یا با قرار دادن آن ارز فیات به عنوان وثیقه یا از طریق نوعی الگوریتم که عرضه استیبل کوین را با توجه به حجم درخواست بازار تنظیم می‌کند. استیبل کوین‌ها به صرافی‌ها امکان تبادل جفت‌ارزها با پول‌های فیات را می‌دهند بی‌آنکه خود پول فیات را مستقیما درگیر معامله کنند. مثلا شما می‌توانید یک جفت ارز «BTC/USDT» داشته باشید که در واقع بازار «BTC/USD» را بدون نیاز به قوانین دلاری شبیه‌سازی می‌کند.

ارز دیجیتال تتر چیست؟

ارز دیجیتال تتر که با علامت (₮) نشان داده می‌شود یک استیبل کوین با پشتوانه ارز فیات است و معروفترین پشتوانه‌ای که از آن استفاده می‌کند دلار آمریکا است. هر «USDT» قرار است تا دقیقا ۱ دلار ($۱) – نه یک سنت کمتر، نه یک سنت بیشتر – ارزش داشته باشد. در واقع یک نوع دلار دیجیتال است (حداقل از نظر ارزش). ارز دیگری که از «Tether» استفاده می‌کند یورو است و با نماد «EURT» مبادله می‌شود. دارندگان این رمزارز از نوسان قیمت در امان هستند اما با این‌حال هنوز هم در معرض نوسانات خود آن ارز فیاتی پشتوانه قرار دارند. تصور کنید اگر ارزش دلار آمریکا یک شبه سقوط کند و به نصف برسد آنگاه ارزش دارایی «Tether» شما نیز نصف خواهد شد!

این رمزارز توسط گروهی از افراد – «Philip Potter» و «Giancarlo Devasini» – در پشت پرده‌ صرافی «بیتفینکس» (Bitfinex) هدایت می‌شود. «Paradise Papers Leak» کسی بود که این ماجرا را افشا و تایید کرد. هرچند این خبر برای افرادی که پیگیر قضیه بودن تعجب‌آور هم نبود. حساب‌های جدید «Tether» به صرافی بیتفینکس سرایز می‌شوند. در آوریل سال ۲۰۱۷، هنگامی که «بانک ایالات متحده» و «ولز فارگو» (Wells Fargo) به‌عنوان شرکای بانکی از آنها جدا شدند، بیتفینکس فعالیت‌های فیات خود را به طور موقت، مسدود کرد. در نتیجه حالا بیتفینکس مشتریان آمریکایی را پَس می‌زند و نیز دیگر بازارها و جفت‌ارزهای «USD» را ارائه نمی‌کند و در عوض فقط از «USDT» استفاده می‌کند.

ارز دیجیتال تتر چگونه کار می‌کند؟

«Tether» در ابتدا فقط بر بستر پلتفرم «Omni» پایه‌گذاری شده بود. این پلتفرم برای دارایی‌های دیجیتالی که به بلاکچین بیت‌کوین وصل بودند استفاده می‌شد. به دنبال بیت‌کوین، تترهای مبتنی بر اتریوم نیز مورد استقبال قرار گرفتند که در حال حاضر بیشترین استفاده را دارد. آنها همین‌جا متوقف نشدند. اکنون توکن‌های این رمزارز بر بستر بیش از ۸ بلاک چین از جمله «ترون» و «سولانا» معامله می‌شوند. پشتوانه این رمزارز از طریق وثیقه‌گذاری تامین می‌شود. آنها ادعا می‌کنند به ازای هر یک «USDT» موجود، دارایی یا ارز دیگری به ارزش ۱$ سپرده دارند. به ازای هر یک «USDT» به ارزش ۱$، باید در هر زمان با یک دلار ارز فیات واقعی قابل معاوضه باشد. در حال حاضر، «USDT» تنها از طریق تعداد کمی صرافی یا مستقیما از طریق خود شرکت تتر (که حداقل برداشت یا واریز باید ۱۰۰ هزار دلار باشد و کارمزد چشمگیری نیز دریافت می‌کند) قابل تبدیل است.

از آنجا که بیشتر مردم به خاطر افزایش قیمت ارزهای دیجیتال به آنها علاقه‌مند هستند این پرسش به وجود می‌آید که کدام ارز دیجیتال در آینده قیمت ثابتی خواهد داشت، بدون پامپ و دامپ (اصطلاحات ارزهای دیجیتال) و حتی بدون حباب خواهد بود؟ در مورد «Tether» باید بگوییم که داشتن آن بیشتر مثل داشتن یک سپرده بانکی است، با این تفاوت که سود ۰% به شما می‌دهد. خب پس اگر تتر نسبت به بقیه رمزارزها ریسکی‌تر است و هیچ احتمالی برای افزایش قیمت آن نیست، پس اصلاً چرا از آن استفاده می‌کنیم؟ در پاسخ باید بگوییم که این رمزارز به دلیل شباهتش به ارزهای فیات برای تریدرها (معامله‌گران) و سرمایه‌گذاران بسیار مفید و کاربردی است. به چند دلیل:

«اگزودوس» یک والت نرم‌افزاری با طراحی زیبا است که بیش از ۱۰۰ رمزارز را قبول می‌کند. اگزودوس پیشنهاد خوبی برای کسانی است که در بحث رمزارزها تازه وارد‌ هستند.

تتر (Tether)

باید بگوییم که تتر خود نیز یک والت تحت وب دارد که می‌توانید تترهایتان را در آن نگه دارید. این والت توصیه نمی‌شود چرا که تنها ارزی را که قبول می‌کند خودش است. گذشته از این، این والت قبلا به خاطر هک ۳۰ میلیون دلاری که برایش اتفاق افتاد، مسدود شده بود.

چگونه تتر بخریم؟

تتر چیست؟

تا به حال، متداول‌ترین روش خرید «USDT» مبادله آن با رمزارز‌های دیگر بود. اما می‌توانید توسط صرافی‌های «Kraken», «Bitfinex», «Exmo» و… آن را با کارت بانکی و به دلار بخرید.

پیرامون تتر چه خبر است؟

«نیویورک تایمز»، «بلومبرگ» و «فورچون» همگی اخیرا مقاله‌هایی منتشر کرده‌اند که نگرانی‌ها را درباره این رمزارز تشدید می‌کنند. این مقاله‌ها نشان دهنده شک و تردید‌هایی است که برای سال‌های طولانی در گوشه و کنار جامعه رمزارزها زیاد شده‌اند. منبع این تردیدها نویسنده‌ای به نام «Bitfinex’ed» است. او شهرتش را به خاطر انتقاد مداوم و شدیدش از کارهای صرافی بیتفینکس به دست آورده است. منتقدان، بیتفینکس و رمزارز محبوبش را به اجرای یک برنامه ذخیره‌سازی متهم می‌کنند. آنها می‌گویند شرکت تتر بیشتر از پشتوانه‌ دلاریش «USDT» عرضه کرده است. منتقدان همچنین ادعا کرده‌اند که حساب‌های بدون پشتوانه «Tether» برای دستکاری در قیمت و افزایش بیت کوین استفاده شده‌اند. خود اظهارنامه‌ شرکت تتر ادعا می‌کند ذخیره و پشتوانه‌ کامل و حتی مازاد دارد. با این وجود، امکان تبدیل «Tether» به «USD» را تضمین نمی‌کند.

    در مارس سال ۲۰۱۹ شرکت تتر اعلامیه خود را از متن زیر: «هر تتر همیشه به اندازه یک دلار در ذخایر ما پشتیبانی می‌شود. پس هر یک واحد «USDT» همیشه و همواره برابر یک دلار است» به متن زیر تغییر داد: «هر تتر همیشه ۱۰۰% توسط ذخایر دلاری ما شامل ارزهای سنتی فیات و معادل‌های نقدی آن و گاهی اوقات توسط سایر دارایی‌ها و مطالبات دریافتی از وام‌های تتر به اشخاص ثالث، پشتیبانی می‌شود. هر «Tether» به نسبت ۱ به ۱ توسط دلار میخکوب و پشتیبانی می‌شود، پس هر USDT همیشه به اندازه یک دلار ارزیابی می‌گردد.» که نتیجه می‌شود این شرکت دیگر فقط با دلار از تترهایش پشتیبانی نمی‌کند.

چه کسی ارز دیجیتال تتر را به وجود آورد؟

همان افرادی که در صرافی «bitfinex» نقش داشتند. چراکه مدیر عامل، مدیر مالی و تا همین اواخر مدیر ارشد استراتژی آنها با خالقان این رمزارز، مشترک بودند و فقط تا همین اندازه می‌توان به آن اعتماد داشت. اما باقی حقایق درباره این رمزارز در مه عمیقی از رمز و راز آمیخته با رفتارهای ضدونقیض قرار دارد.

تاریخچه صرافی کوکوین

آگوست سال 2017 صرافی کوکوین آغاز به کار کرد. از آنجایی که رمزنگاری بسیار قوی و با امنیت بالا را برای مخاطبانشان در نظر گرفت، به یکی بزرگترین و برترین صرافی دنیا تبدیل شد. و این همان هدف بنیان‌گذاران است که با یک پلتفرم ساده و پر سود خودشان را در دل معامله‌گران جای دهند.

تلاش شبانه روزی تیم موسس از سال 2011 مشغول پایه‌ریزی و ابداع فناوری‌های به روز بودند. امروزه دفتر مرکزی بزرگی در سیشل دارند و 200 رمز ارز پایه و بیش از 400 بازار تحت پوشش این صرافی قرار دارند.

نکته‌ی جالبی که این صرافی به ثبت رسانده مبحث اختلالات سیستمی است. هر صرافی، هر کیف پولی و یا هر ابزاری در دنیای ارز دیجیتال دچار مشکل می‌شوند. برخی از این مشکلات امنیت را به صفر می‌رساند و ماندگار می‌شود. صرافی کوکوین از زمانی که شروع به کار کرده با مشکل خاصی رو به رو نشده است و همواره امنیت خودش را بیشتر و بیشتر می کند.

یا اینکه بسیاری از رمز ارزها در این صرافی وجود دارند، صرافی کوکوین ارزهای پیشنهادی را به مخاطبانش معرفی کرده است:

1. لایت کوین

2. بیت کوین کش

3. اتریوم

4. ارزهای کم‌تر شناخته شده

در مورد موسس صرافی کوکوین جالب است بدانید

مزایا و معایب کیف پول سخت‌افزاری

استفاده از کیف پول سخت‌افزاری مزایای بسیار و معایب کمی نسبت به کیف پول‌های آنلاین و یا نرم‌افزاری دارد. در ادامه این موارد را بررسی خواهیم کرد.

مزایا

• امنیت: کلیدهای شخصی مهم‌ترین جز در کیف پول‌های رمزارزی هستند و با آن‌ها می‌توانید رمزارز انتقال دهید. در کیف پول سخت‌افزاری تنها جایی که به آن نیاز پیدا می‌کنید، وارد کردن آن در کیف پولی است که در اختیار خود شماست و آفلاین است. شما در کیف پول سخت‌افزاری تراکنش‌های خود را به صورت آنلاین انجام می‌دهید؛ اما در یک فضای کاملا آفلاین و به دور از خطرات فضای وب از آن نگهداری خواهید کرد.

• رمزنگاری: برای ورود به کیف پول سخت‌افزاری و کار با آن نیاز به یک رمزعبور دارید که توسط خود شما رمزنگاری می‌شود و فقط خود شما به آن دسترسی دارید. می‌توانید این رمز عبور را بر روی یک کاغذ نوشته و در جایی امن نگه داری کنید؛ زیرا این کد در هیچ کجا ذخیره نخواهد شد و همین موضوع امنیت کیف پول که مهم‌ترین ویژگی آن است را حفظ می‌کند. در اکثر مدل۲ها در صورتی که سه بار کد مورد نظر اشتباه وارد شود، کیف پول به صورت خودکار تمام آدرس‌های و کلید‌های شخصی ذخیره شده را حذف می‌کند تا دارایی‌ شما حفظ شود.

• نگهداری از چند رمزارز: کریپتوکارنسی یک مفهوم فیزیکی نیست که بخواهد فضایی را اشغال کند و با استفاده از کیف‌ پول‌های سخت‌افزاری می‌توانید رمزارزها مختلف همچون بیت‌کوین، اتریوم، ریپل و … را به طور همزمان نگه‌داری کنید.

• ایمن در برابر ویروس‌های کامپیوتری: از آنجایی که اکثر ویروس‌ها طراحی شده‌اند تا به سیستم‌های نرم‌افزاری آسیب برسانند، کیف پول سخت‌افزاری شما در برابر آن‌ها ایمن است. تنها روشی که کسی می‌تواند از رمزارزهای ذخیره شده درون آن استفاده کند، این است که هم آن را از شما بدزدد و هم رمز عبور آن را به روشی از شما بگیرد.

• تایید تراکنش‌های به صورت سخت‌افزاری: در کیف پول‌های سخت‌افزاری برای تایید تراکنش‌ها حتما نیاز به حضور خود سخت‌افزار نیز هست و تایید آن‌ها از طریق دکمه‌هایی که روی دستگاه تعبیه شده است، صورت می‌پذیرد.

معایب

• هزینه‌بر بودن: کیف پول‌‌های نرم‌افزاری اغلب رایگان هستند ولی برای خرید این کیف پول‌های سخت‌افزاری باید هزینه‌ای در حدود چندصد دلار بپردازید که برای همه افراد به صرفه نیست.

• زمان‌بر بودن کار: در برخی از کیف پول‌ها ارسال تراکنش نیاز به طی چندین مرحله دارد. سرعت کار با کیف پول‌های نرم‌افزاری بالاتر است.

منبع

آکادمی رمزارز